Άλλη μια μέρα...!!!

 Μένει ένα κομμάτι της ψυχής μου μετέωρο 

δίχως πνοή να περιμένει...

ένα νεύμα...!!!

Είμαι εκείνος που αγαπάει

που προσπερνά τον εαυτό του

που αφιερώνει διαρκώς τον χρόνο του για χάρη σου...

που σου φαίνεται αφελής...

ίσως και απροσάρμοστος με τα θέλω της εποχής...

αφού σου δίνεται έτσι αφειδώλευτα 

ανυστερόβουλα και σου προσφέρει 

από το μεδούλι της ευγένειας και της καλοσύνης του

και αφήνει στο κατώφλι σου λουλούδια ευχαριστιών

για την ελπίδα ...

την ευγνωμοσύνη και τη χαρά...

που τελικά μόνο...εκείνος νιώθει...

Σε βλέπει να προσπερνάς ...αγέρωχος...ασυγκίνητος...

Σκοντάφτεις στο σκυμμένο του κεφάλι...

εκείνο που σε τιμά και σε σέβεται...

Δεν ξέρεις απ' αυτά...

Μένεις ασυγκίνητος...

ασυγκράτητα αλαζόνας ....

γιατί εσύ είσαι ο Υπεράνω...

εκείνος που κρίνει...και διαχωρίζει...

το καλό από το κακό..

το συμφέρον από το σκάρτο...

και πετάς τους σκάρτους για σένα 

στον καιάδα των φυλακών της ψυχής σου

Εκεί που για σένα θαρρείς πως δεν υπάρχει  φως 

Όμως ....να ξέρεις...

στις φυλακές των κατατρεγμένων συνειδήσεων

εκεί που  ξεθωριάζουν οι αβεβαιότητες 

εκεί που  εξαϋλώνεσαι και εξαγοράζεις 

την αδυναμία σε ισχύ

και τον ασύλληπτο κόσμο της διαφθοράς σε αξία...

εκεί ανακαλύπτεις την αρμονία της αληθινής ζήσης σου!!!

Δεν συλλογιέμαι για σένα...

για μένα το κάνω...

για να μιλήσω για κείνο που ποτέ δεν είδες

και ποτέ δεν άγγιξες

για κείνο που ποτέ δεν εκτίμησες και ποτέ δεν αγάπησες

για κείνο μιλάω...

Γιατί εκείνο  τελικά θα κριθεί...

όχι από σένα....

αλλά από Εκείνον...!!!

Σ' ευχαριστώ που υπάρχεις στη ζωή μου 

κι είσαι τελικά η δική μου ανυπέρβλητη δύναμη!!!

Καληνύχτα...!!!

Β.Μ.

 

Η αδικία προσπάθησε να σε φυλακίσει…
κι η αγωνία για δικαίωση …
σου στέρησε τη χαρά της ζωής…!!!
Επώδυνο που είναι το βίωμα της αναδρομής
στις γκρίζες εικόνες του παρελθόντος…!!!
Όμως να,
που η ζωή καταγράφει τις δικές της πορείες …
και παράγει αξίες…
δίχως εκείνα,
που κάποιοι τα θεωρούν μοναδικό απόκτημα,
…κι έτσι αναδεικνύεται η χαρά
μέσα από τις ευλογημένες ανθρώπινες σχέσεις…
που έρχονται ως θεραπεία και επουλώνουν
τις ραγισμένες από πόνο ψυχές!!!
Δικαίωμα στην αυθεντική χαρά
όλοι έχουν…κι όλοι επιζητούν…!!!
Είναι ο απεγκλωβισμός και η κατάκτηση της ελευθερίας,
είναι αυτή η υπέροχη και συνάμα θαυμαστή
υπέρβαση των φορτίων
του άνυδρου… μελαγχολικού
και πνιγηρού παρελθόντος …!!!!

..το παιχνίδι της ζωής...
με τόσες κοιμισμένες συνειδήσεις...
με απέλπιδες προσπάθειες...
προσέγγισης της αληθινής ηθικής!!!

Διάφανη η όψη του "δικαίου"
που αφήνει μια βελούδινη υφή
στο κάθε πρωινό της ζωής μου...
όπως και σήμερα...
όπως και χθες...!!!
Αντίσταση στην προδοσία...
που με βοηθάει να απορρίψω την έννοια
της ασχήμιας του "προδότη"

Κατεστραμμένες συνειδήσεις...
Οι προδότες της ζωής...
Οργή με κατακλύζει...
ούτε λέξη δεν αρθρώνω...
Βουβό το παράπονο...
Άναρθρες οι κραυγές που αναζητούν λυτρωμό...!!!
Έστω ένα σημάδι...!!!
Περιμένω...
άσκοπα...
για μια πολύτιμη μεταμόρφωση
που θα παίρνει σάρκα και οστά!!!
Άσκοπα...
Περαστική ονειροπόληση τελικά...
μάταιος ο κόπος...το όνειρο της αναμονής!!!

Είσαι ανεπαρκής να κατανοήσεις
τον ορυμαγδό των κακών που προκαλείς!!!
Αναίσθητος και βίαιος εκτελεστής...
με μια ανύπαρκτη συνείδηση...!!!
Μελανός όπως το απόλυτο σκοτάδι...
να αντιμάχεσαι με βία κάθε έννοια "καλού"
υπνωτισμένος και αδυσώπητος ...
...να χαχανίζεις εμπαίζοντας την αλήθεια μου...
την ευγένεια της ψυχής μου...
το φιλότιμο και την αξία μου...
τον κόπο μου να δημιουργώ,
την θέληση της ψυχής και
το πείσμα μου να παραμένω "άνθρωπος"!!!

Όλα καταγράφονται "φίλε μου"
Όλα...!!!
Στο τεφτέρι που μαστιγώνει την αδιαφορία σου...
και τελικά "κρίνει"
Μη καγχάζεις πια...!!!
Γιατί η κυνική σου παρουσία...
τελικά είναι μόνο "Σκιά" ...!!!

<<Ένα μήνυμα αλήθειας με πολλούς αποδέκτες...!!!>> 
Β.Μ.

Για τον παππού ...Γιάννη...!!!

Πριν από μερικές μέρες θα γιορταζες...
Έχουν περάσει δέκα χρόνια από τότε που ξεκίνησες να κάνεις το τελευταίο ταξίδι σου, όμως για μένα είναι σα να ήταν ακόμα χθες, βλέπεις αξιωθηκα να έχω τόσες αναμνήσεις μαζί σου που η εικόνα σου μου έρχεται συχνά στο μυαλό μου.
Έχω όμως τόσα χρόνια μια λύπη μέσα μου, ότι δε κατάφερα να σου πω όσο ζούσες ότι είσαι ο καλύτερος παππούς που θα μπορούσα να έχω.
Γιατί ποιο παιδί δε θέλει ένα παππού που να έχει την αθωότητα, την αφέλεια και όρεξη ενός μικρού παιδιού;;
Ποιο παιδί δε θα ήθελε ο παππούς του να του φτιάχνει μπασκέτες, τόξα, ζωγραφιές και τόσα άλλα;;
Ποιο παιδί δε θα ήθελε ο παππούς του να τον πηγαίνει βόλτα στο δάσος, να κάνουν πικ νικ;;
Ποιο παιδί δε θα ήθελε ο παππούς του να κρύβει κέρματα μέσα στο δάσος και να σε πηγαίνει να τα ανακαλύψεις και να νομίζεις ότι βρήκες θησαυρό;;
Ποιο παιδί δε ήταν περήφανο να βλέπει τον παππού του να βάζεις τα κλάματα σαν μικρό παιδί κάθε φορά που άκουγε τον εθνικό ύμνο;;
Ποιο παιδί δε θα ήθελε έναν παππού να μην κρατάει κακία, να συγχωρεί τους πάντες και να μην λέει κακία κουβέντα για κανένα;;
Θέλω να γράψω αλλά τόσα άλλα από τη συγκίνηση καθώς τα γράφω δεν μπορώ άλλο...
Ήσουν ο καλύτερος παππούς που θα μπορούσε να μου χαρίσει ο θεός, ακόμα και τώρα όταν κάνω κάτι για το οποίο είμαι περήφανος κοιτάζω τον ουρανό να δω εάν με βλέπεις...
Τέλος λυπάμαι που δε πρόλαβα να σε ευχαριστήσω για τον υπέροχο άνθρωπο που μου έδωσες για τη μητέρα μου, γιατί είναι πραγματικά η συνέχεια σου...
Σε ευχαριστώ πολύ παππού μου Γιάννη...

Ένα συγκινητικό αφιέρωμα από τον γιο μου Δημήτρη Καν.

ΖΗΣΕ ΕΙΡΗΝΙΚΑ!!!

Ελπίδα...!!!

…..κι εκεί που παύεις να ελπίζεις και να πιστεύεις …
…κι εκεί που σταματούν οι δυνατότητές σου…
…γιατί νιώθεις πως απουσιάζει Ο Θεός…
ξαφνικά Τον ανακαλύπτεις!!!
Γιατί Εκείνος βρίσκεται ανάμεσά μας, 
προσφέρεται και συντηρεί αυτόν τον κόσμο!!!
...κι εκείνο ....το....εφόσον ζω ελπίζω....
παύει με την τελευταία μας ανάσα;
Εξαφανίζεται η ελπίδα;
Δηλαδή, η ελπίδα οικοδομείται σε ό,τι φαίνεται 
σ’ αυτή τη ζωή;
Όμως, η αληθινή ελπίδα,
είναι άκτιστη...
και γίνεται μια ασφαλής γέφυρα που οδηγεί τον άνθρωπο
στην δικαίωση της πίστης του!!!
Είναι η φλόγα που διατηρείται 
άσβεστη στις ψυχές όσων ελπίζουν και 
κινείται μ’ εμπιστοσύνη προς Τον Θεό Κτίστη.
Είναι η δύναμη που παραμερίζει τα πρόσκαιρα και 
κινείται προς τα αιώνια …!!!
V.M.

Η ανθρώπινη ύπαρξη διασκορπισμένη στον κόσμο των αισθήσεων…
χάνεται απερίσκεπτα στο κατώτατο επίπεδο του πιο παράλογου αισθησιασμού!!!
Αισθησιασμό στο κυνηγητό του χρήματος, 
Αισθησιασμό στην ικανοποίηση της σάρκας,
Αισθησιασμό στην επιβολή της απελπισίας…
Αυτό είναι δυστυχία…!!!
Γιατί, αυτή η ασυνείδητη επιβολή της απελπισίας…
που κρύβεται κάτω από χαμόγελα, προβολείς κι αγκαλιές…
είναι ένα ψέμα…ένας ψυχικός θάνατος!!!
…και όχι μόνο ψυχικός …μα και σωματικός!!!
Ασυνείδητα…περνάμε σ’ ένα περιβάλλον ΑΠΕΛΠΙΣΙΑΣ
μιας ακατανόητης ζωής που δεν μπορεί να λέγεται ΖΩΗ…
γιατί η ζωή είναι συνώνυμη με την ελπίδα…!!!
…και να, που τούτες οι απελπισμένες και κουρασμένες ψυχές…
περιπλανιόνται …δίχως καν, να γνωρίζουν τον τελικό προορισμό τους…
…κι αποζητούν τη λύτρωση…την ξεκούραση…την ελπίδα!!!
Μα…έχουν πεθάνει από καιρό…και δεν τόχουν καταλάβει!!!
V.Μ.

Πίστευε στη Θεία Αγάπη και Φιλανθρωπία...!!!

Στον πόνο και την απελπισία σου…να βάζεις φρένο.
Γιατί είναι η «κακή» διάθεση ..που σε οδηγεί στην καταστροφή.
Αυτό το «κακό» που φρίττει αλλά ουδέποτε ελπίζει.
Όταν η αγάπη σου προς Τον Θεό αλλοτριώνεται …
τότε γεννιέται η απελπισία.
….όταν βλέπεις πως οι δυνάμεις σου περιορίζονται, 
απελπίζεσαι με τον εαυτό σου,
όμως αυτό επ’ ουδενί μπορεί να σκοτώσει την ελπίδα σου.
Γιατί η ελπίδα εντείνει την μετάνοια και την ελπίδα σου Στο Θεό.
…κι όχι την ελπίδα στον εαυτό σου,
γιατί αυτή η εκδοχή είναι αυτοκαταδικασμός.
Το να συναισθάνεσαι τα λάθη σου, σε συντρίβει…
μα όσο βυθίζεις το νου σου στο «κακό»κομμάτι του εαυτού σου,
τόσο ευκολότερα οδηγήσε στην απελπισία.
Το να τα συναισθάνεσαι όμως, 
έχοντας στη μνήμη σου την αγάπη και 
την ευσπλαχνία Του Θεού , λυτρώνεσαι!!!
…γιατί έτσι μόνο λυτρώνεσαι από τον ίδιο σου τον εαυτό …
κι από τους εμπαθείς λογισμούς σου ,
που σε αποτρέπουν από το να ενισχύεσαι με θάρρος και ελπίδα 
για την Θεία Αγάπη και Φιλανθρωπία…!!!
V.M.