Η αδικία προσπάθησε να σε φυλακίσει…
κι η αγωνία για δικαίωση …
σου στέρησε τη χαρά της ζωής…!!!
Επώδυνο που είναι το βίωμα της αναδρομής
στις γκρίζες εικόνες του παρελθόντος…!!!
Όμως να,
που η ζωή καταγράφει τις δικές της πορείες …
και παράγει αξίες…
δίχως εκείνα,
που κάποιοι τα θεωρούν μοναδικό απόκτημα,
…κι έτσι αναδεικνύεται η χαρά
μέσα από τις ευλογημένες ανθρώπινες σχέσεις…
που έρχονται ως θεραπεία και επουλώνουν
τις ραγισμένες από πόνο ψυχές!!!
Δικαίωμα στην αυθεντική χαρά
όλοι έχουν…κι όλοι επιζητούν…!!!
Είναι ο απεγκλωβισμός και η κατάκτηση της ελευθερίας,
είναι αυτή η υπέροχη και συνάμα θαυμαστή
υπέρβαση των φορτίων
του άνυδρου… μελαγχολικού
και πνιγηρού παρελθόντος …!!!!

..το παιχνίδι της ζωής...
με τόσες κοιμισμένες συνειδήσεις...
με απέλπιδες προσπάθειες...
προσέγγισης της αληθινής ηθικής!!!

Διάφανη η όψη του "δικαίου"
που αφήνει μια βελούδινη υφή
στο κάθε πρωινό της ζωής μου...
όπως και σήμερα...
όπως και χθες...!!!
Αντίσταση στην προδοσία...
που με βοηθάει να απορρίψω την έννοια
της ασχήμιας του "προδότη"

Κατεστραμμένες συνειδήσεις...
Οι προδότες της ζωής...
Οργή με κατακλύζει...
ούτε λέξη δεν αρθρώνω...
Βουβό το παράπονο...
Άναρθρες οι κραυγές που αναζητούν λυτρωμό...!!!
Έστω ένα σημάδι...!!!
Περιμένω...
άσκοπα...
για μια πολύτιμη μεταμόρφωση
που θα παίρνει σάρκα και οστά!!!
Άσκοπα...
Περαστική ονειροπόληση τελικά...
μάταιος ο κόπος...το όνειρο της αναμονής!!!

Είσαι ανεπαρκής να κατανοήσεις
τον ορυμαγδό των κακών που προκαλείς!!!
Αναίσθητος και βίαιος εκτελεστής...
με μια ανύπαρκτη συνείδηση...!!!
Μελανός όπως το απόλυτο σκοτάδι...
να αντιμάχεσαι με βία κάθε έννοια "καλού"
υπνωτισμένος και αδυσώπητος ...
...να χαχανίζεις εμπαίζοντας την αλήθεια μου...
την ευγένεια της ψυχής μου...
το φιλότιμο και την αξία μου...
τον κόπο μου να δημιουργώ,
την θέληση της ψυχής και
το πείσμα μου να παραμένω "άνθρωπος"!!!

Όλα καταγράφονται "φίλε μου"
Όλα...!!!
Στο τεφτέρι που μαστιγώνει την αδιαφορία σου...
και τελικά "κρίνει"
Μη καγχάζεις πια...!!!
Γιατί η κυνική σου παρουσία...
τελικά είναι μόνο "Σκιά" ...!!!

<<Ένα μήνυμα αλήθειας με πολλούς αποδέκτες...!!!>> 
Β.Μ.

Για τον παππού ...Γιάννη...!!!

Πριν από μερικές μέρες θα γιορταζες...
Έχουν περάσει δέκα χρόνια από τότε που ξεκίνησες να κάνεις το τελευταίο ταξίδι σου, όμως για μένα είναι σα να ήταν ακόμα χθες, βλέπεις αξιωθηκα να έχω τόσες αναμνήσεις μαζί σου που η εικόνα σου μου έρχεται συχνά στο μυαλό μου.
Έχω όμως τόσα χρόνια μια λύπη μέσα μου, ότι δε κατάφερα να σου πω όσο ζούσες ότι είσαι ο καλύτερος παππούς που θα μπορούσα να έχω.
Γιατί ποιο παιδί δε θέλει ένα παππού που να έχει την αθωότητα, την αφέλεια και όρεξη ενός μικρού παιδιού;;
Ποιο παιδί δε θα ήθελε ο παππούς του να του φτιάχνει μπασκέτες, τόξα, ζωγραφιές και τόσα άλλα;;
Ποιο παιδί δε θα ήθελε ο παππούς του να τον πηγαίνει βόλτα στο δάσος, να κάνουν πικ νικ;;
Ποιο παιδί δε θα ήθελε ο παππούς του να κρύβει κέρματα μέσα στο δάσος και να σε πηγαίνει να τα ανακαλύψεις και να νομίζεις ότι βρήκες θησαυρό;;
Ποιο παιδί δε ήταν περήφανο να βλέπει τον παππού του να βάζεις τα κλάματα σαν μικρό παιδί κάθε φορά που άκουγε τον εθνικό ύμνο;;
Ποιο παιδί δε θα ήθελε έναν παππού να μην κρατάει κακία, να συγχωρεί τους πάντες και να μην λέει κακία κουβέντα για κανένα;;
Θέλω να γράψω αλλά τόσα άλλα από τη συγκίνηση καθώς τα γράφω δεν μπορώ άλλο...
Ήσουν ο καλύτερος παππούς που θα μπορούσε να μου χαρίσει ο θεός, ακόμα και τώρα όταν κάνω κάτι για το οποίο είμαι περήφανος κοιτάζω τον ουρανό να δω εάν με βλέπεις...
Τέλος λυπάμαι που δε πρόλαβα να σε ευχαριστήσω για τον υπέροχο άνθρωπο που μου έδωσες για τη μητέρα μου, γιατί είναι πραγματικά η συνέχεια σου...
Σε ευχαριστώ πολύ παππού μου Γιάννη...

Ένα συγκινητικό αφιέρωμα από τον γιο μου Δημήτρη Καν.